De veranderverhalen die ik schrijf, zijn persoonlijke verhalen over zoeken, vallen, opstaan, doorgaan én verder komen – die mensen nader tot elkaar brengen, in beweging zetten of ergens bij betrekken. Als het doel maar is: ontwikkelen, veranderen, inspireren.
Gregory Sedoc en Mirte Sonntag doen waar ik zo in ben gaan geloven: ze nemen geen blad voor de mond over het belang van (hun) mentale gezondheid. Dat vraagt moed, maar de winst is goud waard.
Leven alsof er op elk moment een donderwolk kan losbarsten? Of liever met de blik op oneindig, in het volste vertrouwen? Op de valreep voor mijn 50e besluit ik voor het laatste te kiezen.
Hoe goed we het ook zouden kunnen gebruiken: een rechttoe-rechtaan recept om moeilijke tijden mee door te komen, is er helaas niet. Maar met deze top 5 tips voor veerkracht ga je zeker fris en gewapend het nieuwe jaar in.
Een dagelijkse happening in coronatijd: korte lontjes in de supermarkt en op het fietspad. Wat zit er toch áchter die uitbarstingen? Ik besluit het op de man af te vragen.
Het leek zo’n goed idee op de vroege ochtend: lekker een rondje bos rennen. De kans dat er onderweg een grommend beest aan mijn elleboog zou hangen, kwam geen seconde in me op.
Hèt antwoord op ingewikkelde levensvragen heeft niemand, ook tijdens de pandemie niet. Maar het erover hebben, helpt, leer ik van alle veerkrachtige mensen die ik interview.
Murw na dagen van soort-van-isolatie, heb ik vrijdagmiddag mijn telefoon uitgezet. Dan maar helemaal in quarantaine, besloot ik.
Dit jaar ben ik mensen over de dood gaan interviewen. Een gewaagd thema, zou je denken, zeker voor een hypochonder type als ik. Toch voelde ik aan alles dat ik er goed aan deed. Want wat leverde het een intieme, oprechte verhalen op.
Ben je in voor een eigen 'Portie Veerkracht'-verhaal, buiten de schijnwerpers? Als spiegel: wie ben ik en waar sta ik voor? Om richting te geven aan keuzes, vervolgstappen in leven en loopbaan?
Wanneer ben je goed genoeg? En wie beslist daar dan over?
