Bevrijding
Toen ik als twintiger weer eens rood aanliep van de opgekropte onrust, opperde mijn tante: ‘Je moet je leren uiten’. Zelf was ze vrij gesloten, maar mij gunde ze kennelijk … ja, wat eigenlijk? Meer lucht?
Twee decennia later schiet haar aansporing me te binnen. Ik interview Gregory Sedoc*, dé hordenloper van Nederland en een geliefde TV-persoonlijkheid. Met vallen en opstaan heeft hij leren leven met een depressie die altijd op de loer ligt. Het duurde even voor hij durfde te kiezen wat goed voor hem is. Na jaren van schaamte, besefte hij: ‘Ik ben niet alleen; dit is een verhaal dat verteld moet worden, daarmee kan ik ook voor anderen iets betekenen.’ Binnen en buiten de sport leverde het hem grote support op, en lucht.
Ook Mirte Sonntag ontdekte de winst van openheid. Nog altijd worstelend met haar psyche, concludeert ze in de ‘Portie Veerkracht’-reeks: ‘Alleen door open te zijn over je wanhoop, kan er weer hoop ontstaan.’ Daarom is zij met een team van ervaringsdeskundigen het Tzitzo magazine** gestart. Hoe het toch zit met psychische aandoeningen? Nou… dat Tzitzo! Nummer 3 is net verschenen, vol prikkelende, vlotte en moedige verhalen over mentale gezondheid.
Gregory en Mirte doen waar ik zo in ben gaan geloven: ze nemen geen blad voor de mond en maken het onbespreekbare bespreekbaar
Niet uit sensatiezucht of aandachttrekkerij, maar om zichzelf en anderen te steunen en verder te brengen. Hoe opener we zijn over mentale gezondheid, hoe beter we met z’n allen de impact ervan begrijpen, is hun overtuiging. Maar wat vraagt het een moed!
Dat weet ik van alle dappere mensen die ik erover interview, maar ook uit eigen ervaring. Een vader verliezen door suïcide is, behalve verdrietig en pijnlijk, ook verre van cool. Bovendien maakt praten over mentale problemen – ook van dierbaren – kwetsbaar. Dus wat doe je dan? Toch maar zwijgen.
Dat deed ik tenminste, tot het keurslijf begon te wringen. Schoorvoetend ben ik mijn verhaal gaan delen, kijken hoe dat voelt. Met als mijlpaal het artikel in Tzitzo Magazine, waarin een foto van mijn vader zijn bestaan vereeuwigt. Zo leerde ik hetzelfde als Gregory en Mirte: het masker afgooien, de schaamte voorbij? Ja, dat bevrijdt.
© Teus Lebbing, www.abrandnewstory.nl
*Het interview met Gregory Sedoc schreef ik voor de campagne ‘De vele gezichten van mentaal gezond’ van HSK Groep, gespecialiseerd in psychische hulp aan BV Nederland. Klik hier voor de reeks veranderverhalen over veerkracht & mentale gezondheid.
**Nieuwsgierig naar mijn verhaal in Tzitzo Magazine? Klik op de afbeelding hieronder.
Het magazine kun je via deze link bestellen.
Meer lezen van A brand new story?
Stiekem
Nog altijd kan ik die verbazing voelen: 'hee, ik bak er dus best wat van! Hoezo ontglipt me het vertrouwen zo plots? Over oud zeer en de strenge stem die me zo graag terugfluit.
Hoezo zijn ouderen nutteloos en duur?
Vandaag 9 jaar geleden overleed mijn moeder (1939-2014). Dit is een ode aan haar & haar hele generatie.
Sprakeloos
Euforisch keer ik terug van mijn reis naar de andere kant van de wereld. Tot ik plots in een kramp schiet. Hè, hoe kan dat, ik was toch zo'n happy camper? Over onuitspreekbaar gemis en hoe dat op de gekste momenten weer opduikt.
Zomaar eenzaam
Uitkomen voor je eenzame stemmingen voelt als falen, heb ik altijd gedacht. Maar het tegenovergestelde blijkt waar: de eerlijkheid lucht op.
Lieve Teus,
Je verhaal in tzitzo raakt mij. Wat een weg heb je moeten afleggen zonder vader. En wat een mooie foto van je vader. Goed dat je dit deelt. Het blijft een taboe onderwerp.
Wat een prachtig document! Als jij iets schrijft, is het zooo waar. Als lezer snap je het en het is zo helder. Stoer om je eigen verhaal zo te delen👍
Mooi, Teus!
Wat een mooi interview met jou in TZITZO. Ik hou van jouw verhalen, maar jouw eigen verhaal is er één met een goud randje. Ik vind het eerlijk, reflectief, kwetsbaar én er spreekt levenslust uit. Dank je wel dat je dit met iedereen wilt delen.
Wat mooi weer, Teus!
Mooi dat je dit juk vlak voor je 50e afwerpt. Daarmee krijgen jij en je omgeving lucht. Het is goed om te beseffen dat onze vader tot zijn daad kwam juist om ons van die vrijheid en lucht, vrij van zijn ballast, te laten genieten.
Jouw manier van schrijven is heel mooi en ingrijpend Teus!
Lieve Teus,
Tranen in mijn ogen! Zoveel gedachten komen op.
Ik herkende meteen je vader op die foto.
Wat leuk hoe je Gregory’s en mijn verhaal verwerkt hebt in jouw stukje.
Wat een mooi verhaal en wat een knappe reis! Wat een bijzonder mens ben je toch… ik ben trots je te kennen.
Sterk en kwetsbaar! wat mooi! dank voor het delen
Fijn dat je nu je verhaal kunt delen. Je bent een voorbeeld hoe kwetsbaarheid krachtig maakt. Door zelf te gaan delen, zet je de deur op een kier bij een ander, die het lastig vindt. Dat is voor mij ook de beweegreden waarom ik praat over mijn broer. En wat mooi dat je vader zo in beeld gebracht is!
What a story!
“Helaas” herkenbaar..
“Ik mag er gewoon zijn” – dat is misschien wel het aller-veiligste in het leven. Fantastisch dat je man die poort voor je geopend hebt, en zo te lezen mag je er nu ook van jezelf zijn, steviger grond bestaat niet, denk ik. Ik herken veel in wat je schrijft over het ontkennen van je verdriet, Teus. Mijn vader stierf toen ik 2 was, en ik heb ook lang gedacht: ‘wat ik niet ken, kan ik niet missen’, en: ‘voor mijn oudere broers en zussen is het veel erger’. Maar het verdriet kwam (gelukkig) toch, inderdaad decennia later, en soms doet het nog steeds gewoon pijn. En ’t heeft me ook veel gebracht. Lieve groet!
hebt = heeft
Een verhaal dat je raakt. Respect!
Heel mooi Teus
Wat goed dat je dit deelt. Zo nodig voor al je lotgenoten. Mooi dat jij de verhalen van jouw familie doorgeeft en laat zien wat een kracht je daarin hebt. Zo belangrijk de verhalen van de kinderen, want vaders kunnen niet gemist worden!
Goed dat je je verhaal deelt en dat steeds meer mensen met dezelfde ervaring dat doen. Ik ben zelf ook mijn vader verloren door suïcide toen ik 18 was. Herkenbaar dat je op die leeftijd daarna zo snel mogelijk ‘door’ wilt en je groot wilt houden. Mooi artikel! ✨
Mooi. Een belangrijk verhaal om te blijven vertellen!
Wauw Teus Lebbing mooi verwoord. Zo heb je het zwijgen doorbroken en ook je vaders leven op een mooie wijze nog meer betekenis gegeven. Wat dapper
Een indrukwekkend verhaal, belangrijk om te delen. Het #Tzitzo magazine staat vol met indrukwekkende ervaringsverhalen.