Klappen van het leven: we krijgen ze allemaal. Hoe vangen we ze op? Persoonlijke verhalen over veerkracht vervelen nooit, omdat ze verbinden en versterken. Daarom blijf ik ze naar hartenlust vangen en schrijven.
Vandaag 9 jaar geleden overleed mijn moeder (1939-2014). Dit is een ode aan haar & haar hele generatie.
Ik bewonder de mensen die meedoen aan mijn Portie Schaamte-interviews. Allemaal durven ze hun ware gezicht te tonen, los van geheimen en taboes. En nu ging ik zelf met de billen bloot, voor het populaire JAN Magazine. Wat een avontuur.
Appje van de hoofdredacteur van ZIN Magazine: was ik te porren voor een stuk over levenslust, vier pagina’s lang? Nou, graag! In deze wispelturige tijden zijn alle porties optimisme van harte welkom.
Hoe doen anderen dat toch: dealen met dementie? Ik heb het me vaak afgevraagd toen mijn moeder en tante ziek waren. Nu interview ik er vier families over, voor Zin Magazine. Het werden memorabele gesprekken.
Gregory Sedoc en Mirte Sonntag doen waar ik zo in ben gaan geloven: ze nemen geen blad voor de mond over het belang van (hun) mentale gezondheid. Dat vraagt moed, maar de winst is goud waard.
Leven alsof er op elk moment een donderwolk kan losbarsten? Of liever met de blik op oneindig, in het volste vertrouwen? Op de valreep voor mijn 50e besluit ik voor het laatste te kiezen.
Hoe goed we het ook zouden kunnen gebruiken: een rechttoe-rechtaan recept om moeilijke tijden mee door te komen, is er helaas niet. Maar met deze top 5 tips voor veerkracht ga je zeker fris en gewapend het nieuwe jaar in.
Hoe krijg je lucht in een benauwde gezinsquarantaine, die op de voet wordt gevolgd door de buitenwacht? Controle en stress helpen in ieder geval niet, ontdekken we.
Een dagelijkse happening in coronatijd: korte lontjes in de supermarkt en op het fietspad. Wat zit er toch áchter die uitbarstingen? Ik besluit het op de man af te vragen.
Het leek zo’n goed idee op de vroege ochtend: lekker een rondje bos rennen. De kans dat er onderweg een grommend beest aan mijn elleboog zou hangen, kwam geen seconde in me op.
