Dan maar helemaal
Murw na dagen van soort-van-isolatie, heb ik vrijdagmiddag mijn telefoon uitgezet. Dan maar helemaal in quarantaine, besloot ik.
Portie Veerkracht – patatgeneratie: ‘Vóór mijn snowboardongeluk was ik al gehard’
Hoe vang je de klappen in het leven op? In deze Portie Veerkracht weer zo'n dapper mens aan het woord, ondernemer en topsporter Kees-Jan van der Klooster: ‘Nog nooit sliep ik zo rustig als de weken na mijn dwarslaesie’.
Oh, die veilige haven
Vakantie? Avonturieren? Zonder gouwe-ouwe veilige haven ben ik er minder happig op.
Daarom blijf ik ze maken!
Het kan nooit genoeg zijn, de aandacht en erkenning voor mensen die klappen te verstouwen hebben. Dat blijkt ook weer uit de stroom reacties op de 'Portie Veerkracht' van Lydia. Met hart en ziel blijf ik ze dan ook opdiepen, de persoonlijke verhalen vol rimpels. Tot een boek aan toe.
Portie Veerkracht – generatie X: ‘Ik heb goed leren bluffen’
Na mijn interviews met zeventigers en tachtigers, ben ik benieuwd naar de Portie Veerkracht van andere generaties. Dit keer het indrukwekkende verhaal van Lydia Schmidt, die zich, hoe fiks de klap ook, telkens weer weet te vermannen.
Enge verhalen voor bij de kerstboom
Dit jaar ben ik mensen over de dood gaan interviewen. Een gewaagd thema, zou je denken, zeker voor een hypochonder type als ik. Toch voelde ik aan alles dat ik er goed aan deed. Want wat leverde het een intieme, oprechte verhalen op.
Portie Veerkracht – millennial: ‘Mijn ex-broer noem ik hem nu’
Hoe zit het met de Portie Veerkracht van de jongere garde? Kunnen zij daar net zo frank en vrij over vertellen als de oudste generatie die ik interview? Millennial Emma Valk-van de Klundert gaat de uitdaging aan.
Blije schouders
Hoe steun je iemand die treurt? En welke aandacht helpt je zelf op die momenten? Meeleven is een vak apart, ontdek ik telkens.
Twee keer leven
Hoe houd ik me als introvert staande in onze hyperactieve maatschappij? Net als mijn moeder, ontdekte ik. Schaamteloos mijmerend, maar dan zonder sigaret.
Heimwee naar nu
Waarom niet ongegeneerd en onbevangen al het moois opslurpen? Ik heb het me vaak afgevraagd.