GEEN BULLSHIT MEER

Hoe maak je de keuzes die bij je passen? Hoe ga je om met tegenslag en verlies? Hoe verwezenlijk je je dromen, óók tegen de stroom in? Nieuwsgierig naar antwoorden op deze vragen, schoven Claar en ik drie jaar geleden voor het eerst bij een dame op leeftijd aan.

Wat we nou echt wilden met het interview, wisten we niet. Maar we voelden dat we aan iets bijzonders begonnen dat niet meer te stoppen was, ondanks onze goed gevulde journalistenpraktijken en drukke gezinnen. Voor we het wisten, raakten we in de ban van de wijsheid die voor het oprapen lag bij mannen en vrouwen in de nadagen van hun leven. Alle kanten van het land schoten we op, hongerig naar de verhalen van hen die alles zo’n beetje wel hebben gezien en meegemaakt, en daar lering uit hebben getrokken.

Allemaal ‘gewone’ mensen zoals wij, met herkenbare verhalen die heel dichtbij voelen: dáár waren we naar op zoek

Wat ons zo raakte in de gesprekken? Dat was de openheid waarmee de geïnterviewden uitweidden over hun opstekers en missers, hun passies en teleurstellingen; de reflectie op hun eigen rol daarin, de zelfkennis. En vooral: de puurheid waarmee ze hun ervaringen en levenslessen uit de doeken deden. Is dat wat de gevorderde leeftijd met je doet? Valt dan alle façade van je af en kun je zijn wie je bent? Of is daar – los van levenservaring – simpelweg moed voor nodig?

Een kick vonden we het echte contact. Niemand schrok van onze directe, persoonlijke vragen en overal werden we even warm ontvangen als uitgezwaaid. Nog nooit kregen onze teksten zo snel een akkoord. “Dit is wie ik ben en waar ik voor sta”, was doorgaans de reactie. Hoeveel begrip, energie en inspiratie het toch oplevert als je elkaar zonder opsmuk te woord kunt staan. En hoeveel je kunt opsteken van oprechte, persoonlijke verhalen, beseften we.

Ook voor ons geen bullshit meer, namen we ons dan ook stellig voor

Want ja, natuurlijk ontkwamen we niet aan onze eigen reality check: zijn wij eigenlijk op koers? Doen we de dingen die we belangrijk vinden en bij ons passen? Durven we te zijn wie we zijn? Dit leidde tot waardevolle gesprekken die ook in ons werkende bestaan verandering brachten. Onze samenwerking smaakte naar meer, dat werd ons allebei duidelijk, waarna we de moed vatten om samen een bedrijf te stichten dat helemaal weergeeft waarin we geloven: de kracht van verhalen en aandacht om mensen en organisaties mee te verbinden en te versterken. Onze ziel en zaligheid hebben we in A brand new story gestopt en het staat inmiddels als een huis. Hoe mooi is dat?

Mooi! En vergankelijk, leren we nu ook, dit keer door de realiteit. Persoonlijke omstandigheden hebben Claars leven op zijn kop gezet en genoodzaakt het ondernemerschap vaarwel te zeggen. Hoe begrijpelijk, maar wat een domper. Wat zouden onze wijze geïnterviewden daarvan zeggen?

Ik sprak één van hen en die wond er geen doekjes om: ‘Baal, huil, doe, laat de emoties toe. Dan leer je jezelf kennen en groei je. En daarna: óp naar de volgende ronde.’

Ja, groei. Verdomd, was het ons daar niet om te doen toen we begonnen aan ons gezamenlijke avontuur? En zie eens hoeveel dat heeft gebracht: we hebben ons durven uitspreken, ons hart durven volgen, risico’s durven nemen, we zijn gegaan voor onze droom. En nu leren we in de praktijk hoe we moeten bijsturen als onze plannen anders uitpakken: zonder bullshit en met evenveel overgave en vertrouwen als waarmee we afgelopen jaren hebben samengewerkt, hoop ik. Claar, in een mooie communicatiebaan in een ziekenhuis. En ik, terwijl ik ons mooie bedrijf voortzet.

Until we meet again.

© Tekst: Teus Lebbing, www.abrandnewstory.nl
© Fotografie: Lucy Lambriex, www.ziebinnenzijde.nl

Trouwens… de genoemde interviews met de oudste generatie groeide uit tot de – goed gelezen – ‘Portie Veerkracht’. Hoe vangen we de klappen in het leven op en worden we er echt sterker van? Dat vraag ik aan mensen – oud én jong – die dat weten kunnen. Benieuwd naar de reeks? Klik hier: ‘Porties Veerkracht’.

Meer lezen over wat contact met de oudste generatie je kan brengen? Ik schreef ook: ‘Traag walhalla’‘Genieten van mijn vrijheid’,  ‘Hoezo zijn ouderen nutteloos en duur?’ en ‘Voor je het weet, verlies je de verbinding’.

Voor meer verhalen over veerkracht en persoonlijke groeiCheck m’n blogpagina