Ik zie storytelling als een motor die de accu oplaadt. Van mensen, van teams en van organisaties. Ken én deel je met elkaar je drijfveren, twijfels, werkwijzen en teleurstellingen, dan levert dat concrete inzichten op en wederzijdse betrokkenheid. Je ontwikkelt een gezamenlijk verhaal, waarmee je met elkaar verder kunt groeien.
Wat mocht ik dit jaar weer een mooie mensen interviewen! Telkens raak ik in de ban van hun openhartige verhalen. Waarom? Je leest het hier.
In een wereld waarin alles snel moet, is het hard zoeken naar een beetje onthaaste werkplek. Maar op mijn trage walhalla zal menig mindfulness-adept jaloers zijn…
De kracht van kwetsbaarheid in de praktijk: dit is wat het mij opleverde om mijn échte verhaal te delen.
Ik weet nu: tegen mijn onrust kan geen mindfulness op. Hoog tijd dus voor een rigoureuze aanpak. En die kijk ik af van mijn zoon.
Hoe doe je een dierbare beseffen dat ze in een verpleeghuis op haar plek is? Daar is geen manier voor, weet ik inmiddels.
Waarom in winterse negativiteit verzanden als het ook anders kan?
Overal liggen er verleidingen op de loer van 'meer', 'groter', 'cooler', 'succesvoller'. Durf jij te kiezen voor wat je echt belangrijk vindt?
Angst voor verlies: het kan zomaar je (vakantie) pret drukken.
Over de winst van 3 dagen avontuur - zonder afvinklijstjes, SMART-afspraken, regels en verwachtingen.
Niets zo funest voor de wendbaarheid van een organisatie als een controlefreak aan het roer die de medewerkers betuttelt.
