MASKER AF EN KILO’S LICHTER
‘Vier jaar heb ik op een hoekje van de bank gezeten. Ziek en uit de roulatie. Mijn werkrelaties zijn verslonsd. Ik loop zo hopeloos achter.’
De woorden komen uit de mond van een goede vriendin, die bezig is een adviespraktijk op te zetten. Haar expertise wens ik iedereen toe: ze is scherp en weet van wanten. Maar meer nog: die jaren ‘nutteloos op de bank’, zoals ze het zelf noemt, hebben haar – en dat klinkt gek in onze actiegerichte prestatiemaatschappij – juist vleugels gegeven.
Door de worsteling met haar fysiek, is ze rijper dan ooit: ze weet wie ze is, wat ze kan en waaraan ze haar (kostbare) energie wil wijden. Ze heeft – en nu citeer ik graag even de biograaf van mijn favoriete dichter M. Vasalis – ‘de wijsheid vergaard die bij zwaarbeproefde mensen hoort die niet verbitterd of verstard zijn’. Daarom kan ze nu reuzesprongen gaan maken.
Alleen ziet ze dat zelf nog niet
En dat is kennelijk hoe veerkracht werkt: het duurt even voordat je ongemak, verdriet en schaamte hebt omgebogen in trots, kracht en energie. Behalve de moed vatten om je verhaal onder ogen te zien, moet je dat ook nog eens op waarde leren schatten. En uitdragen.
Die weg herken ik: deze zomer publiceerde ik ‘Ik ben niet meer alleen’, waarin ik vertel over de impact van mijn vaders zelfgekozen dood op mijn doen en laten. Hoewel de woorden uit mijn pen vlogen, was er een jarenlange zoektocht aan voorafgegaan die me – al wroetend en ploeterend – leidde naar acceptatie, openheid en opluchting.
Hoe vaak heb ik toen niet gedacht:
‘Dit doet teveel pijn’
‘Hier heb ik geen tijd voor’
‘Kan ik hier niet omheen?’
‘Waar tover ik de moed vandaan?’
Maar het ‘rauwe verhaal’, zoals een lezer het bestempelt *, is nu boven tafel. Mijn masker is af. En ik kan zeggen: het is het waard geweest. Zelfkennis is heus geen tovermiddel voor alles, maar ik voel me wel kilo’s lichter, vele malen sterker en meer vastberaden dan ooit om mezelf te laten zien zoals ik ben.
Volgens een lezer ben ik ‘klaar voor de 2e ronde. Of de 3e of de 6e. Klaar voor mezelf in elk geval
Hoe dat leven eruit ziet? Helderder, vermoed ik, doordat ik beter begrijp wat mij bezielt en daarnaar kan handelen. En verder? Dat gaat zich ongetwijfeld uitwijzen via een nieuw verhaal van zoeken, vallen, opstaan, doorgaan én – als ik het aandurf – verder komen.
Ik ben klaar voor die brand new story. Net als mijn goede vriendin, die genoeg heeft stilgestaan om in volle vaart uit te vliegen.
© Teus Lebbing, www.abrandnewstory.nl
* Dank aan allen voor het warme bad aan reacties op mijn ‘Portie Veerkracht’-verhaal, persoonlijk en via alle andere communicatiekanalen. Meer dan ik uitdrukken kan, doen ze mij goed, zetten ze mij op nieuwe sporen en bevestigen ze waar ik zo in geloof: ieders verhaal is uniek en doet er toe.
Mooi geschreven! Een schijnbare stagnatie van de vooruitgang is vaak juist een voorbode van een sterke groei in korte tijd. Veel liefs!
Je hebt het je niet gemakkelijk gemaakt, Teus, laat het een deel blijven van jezelf, maar ga nu verder. De toekomst lonkt!
? De kracht van kwetsbaarheid! En het dan ook nog zo mooi kunnen verwoorden. Prachtige combi!
Mooi Teus!!
Er zijn geen grenzen om jezelf te ontwikkelen en er bestaan geen regels om jezelf te zijn!
Mooie woorden weer Teus, open en oprecht! Maar zo heb ik je ook altijd ervaren met de tenniscompetitie, eerlijk, open en naast een fijne tennispartner ook nog een aangename en gezellige praatpartner. X
Zoals alles wat je schrijft uit het hart. Waar je steeds beter bij kan, hoewel ik vind dat je dat al kon. In elk geval de harten van anderen ‘zien’, boven water halen en beschrijven. De goede vragen stellen op het goede moment op de goede manier. Dat kan jij. Maar dat bij jezelf kunnen is veel moeilijke dan bij anderen denk ik zo.
Lieve Teus, kilo’s lichter en klaar voor nieuwe (eigen) brand new stories – ziedaar je beloning voor deze grote en moedige stap. Maakt me heel nieuwsgierig naar wat er komen gaat ;-). Ik denk dat je je goede vriendin door jouw ervaring echt kan bemoedigen in haar (door)tocht naar het betere wat zij in petto heeft na deze moeilijke tijd. Veel liefs, els
Oh Teus, die vastberadenheid herken ik zo! ? Mooi, dankjewel ?
There’s no greater story than life itself. Dank je wel!
Teus, je eigen ‘portie veerkracht’ verhaal is een mooi kerstkado – voor jezelf maar zeker ook voor ons.
Forza Teus! Mooi verwoord en klaar voor de afronding van een bijzonder jaar v jou
Hee Teus, in je blogs raak je ‘het leven’ steeds op een andere manier weer aan. Dat raakt mij!
Respect Teus. Spreek je binnenkort graag weer eens.