En nu dan?
Het voordeel van mijn boektour door de maanden heen, is dat ik telkens wordt uitgedaagd om uit te spreken waar ik sta. ‘Bevalt het met je hoofd boven het maaiveld?’, is doorgaans de eerste vraag die ik krijg.
Bij elk nieuw interview merk ik hoe mijn after-boek-verhaal zich ontwikkelt
Net als het leven zelf gaat dat met pieken en dalen. Want zoals ik ook in mijn boek schrijf: schaamte is nooit ‘af’.
Al krijg ik nog bakken méér media-aandacht en verkoop ik >20.000 exemplaren (een meetlat van de écht succesvolle boekschrijvers, zo leer ik dezer dagen – en nee, die mijlpaal is voor mij niet in zicht 😊), nog steeds zal ik me bij tijd en wijle een loser voelen die tekortschiet in het leven, en dat knetteronbestemde gevoel op de meest slinkse manieren blijven ontvluchten en verdoven.
Maar de dikke vette winst is dat ik me daar tegenwoordig bewust van ben
Ik doorzie mijn schaamtereflexen en vluchtwegen beter en kan bijsturen als dat nodig is, weer terug naar mijn onbevangen zelf.
Ook hier doe ik dat (zie actiefoto boven), in het podcastinterview met Bram Bakker. Dat was best een uitdaging natuurlijk, want als iemand met confronterende vragen weet te ontregelen, dan is het Bram. Nu te bekijken op Bram Bakker In Gesprek Met – YouTube en via de podcast: Teus Lebbing over haar boek Schaamte – brambakker.com.
……………………………………..
Kom je ook?
Op 4 juni, in de week van de geestelijke gezondheid, organiseert boekhandel Broese in Utrecht een avond over de impact van schaamte en oud zeer op ons leven. Ik ben er te gast, samen met Bram Bakker en dichtersduo Strijkplankpoëzie (Alex Panhuizen & Bjorn Blom). Dus als je zin hebt? Toegang is gratis en inschrijven kan hier: -> Teus Lebbing ‘Schaamte’ en duo Strijkplankpoëzie ‘Helemaal prima’ dubbelinterview – Broese
© Teus Lebbing, www.abrandnewstory.nl
© fotografie: Frank van Hees, Mariel Kolmschot, Mark Horn, Amaury Miller
Schaamte, over de eenzaamheid en het zwijgen achter de voordeur ligt in de boekhandels en is online verkrijgbaar. En je kan ook een kersvers exemplaar bestellen via deze pagina – gesigneerd en wel!
Meer lezen van A brand new story?
Flink zijn of niet?
Ik weet dat de gouden tip bij rouw ‘doorvoelen’ is. Maar ik wil het niet voelen en zeker niet op vakantie. Mijn lichaam denkt daar anders over.
Zomers verdriet
Op 4 juni overleed mijn dierbare vriend Kees. Dit is een ode aan een halve eeuw vriendschap en tennissen tot de laatste snik.
En nu dan?
Het voordeel van mijn boektour door de maanden heen, is dat ik telkens wordt uitgedaagd om uit te spreken waar ik sta. Schaamte is nooit 'af', merk ik.
ff BN’er
Tv, radio, kranten, podcasts, magazines ... mijn boek Schaamte valt in een warm media-bad. Ik voel me even een heuse BN'er.
De ontwikkeling van je ‘after-boek-verhaal’ is juist mooi, en het sterkt je. Het was altijd al een proces en dat blijft het, en dat is goed. Heel dapper dat je dit allemaal aan gaat, ondanks én dankzij schaamte! Ik ga proberen erbij te zijn 4 juni! 💪
Ha, deze man kijkt er ook wel heel ernstig bij Teus. Alsof je een gevoelige snaar hebt aangeraakt die lever onbespeeld was gebleven. Wij mannen zijn denk ik lang onbewust onbekwaam gebleven als het om schaamte en schuld gaat. Het was not done om die gevoelens überhaupt te voelen want anders was je …een loser. In de crisis van 2012/13 kwamen beide gevoelens -schuld en schaamte- sterk naar het forefront . Ik heb er toe (onvrijwillig?) voor gekozen om die beide gevoelens te voelen en te omarmen en heb gevoeld dat er ook diepe intergenerationele wortels aan ten grondslag liggen. Was een pittige tijd, weinig geslapen en veel ontkenninsgmomenten…het was bij tijden gewoon te diep en teveel. Ik keek terug en zag dat het als een ongewenst geschenk door mijn vader is door gegeven. Aanhakend op je bericht..ik herken dat ook soms dat gevoel een loser te zijn die tekort schiet aan het leven. In het werken met mensen rondom storytelling heb ik gemerkt dat van het moment dat mensen dit soort verhalen gaan delen krijgt het zuurstof en is het niet langer gevangen in de eindeloze spiegelzaal van de gedachten zodat het kan assimileren/blenden met de alledaagse realiteit en het zijn ego toxiciteit verliest.
Mooi en kwetsbaar verteld, Teus!
hee wat leuk dit, fijne ontmoeting gewenst! 💪
Joehoe!!! Ik kom!
Tot volgende week!
Ik hoop niet dat het alleen de professionele “ondervragers” zijn waar je mee te maken hebt.
Nog eens waardering van mijn kant, je hebt me een stukje meerwaarde in mijn leven gegeven. Dankjewel.
Dat klinkt heel boeiend ook vanuit mijn werk.
Dit boek gaat op m’n verlanglijstje! Wat een intrigerend gesprek
Wat een mooi gesprek Teus, zo helder verwoord, knap hoor!
Wat een puur en eerlijk gesprek met Teus. En wat een mooie vragen van Bram. Eens met wat Teus zegt. Het eindstation moet niet de therapeut of coach zijn. Dat klinkt misschien vreemd uit de mond van een coach. Maar ik pleit al jaren dat het eigen verhaal vertellen waar schaamte ook onderdeel van uitmaakt verbindend werkt. Wacht dus niet op de professional die je daarbij kan helpen. Met delen van je verhaal help je niet alleen jezelf, maar indirect ook anderen. Gevoelens, emoties, twijfels en alles wat ons mens maakt is zo universeel. En dus herkenbaar.
Prachtig gesprek!
ik heb ademloos geluisterd. Je klinkt kalm, wijs én letterlijk opgelucht. Vrij.