Zomers verdriet
Fris en opgeladen na lome, langgerekte weken in het zonnige zuiden, fiets ik over het bospad naar mijn date op de tennisbaan. Ik ga ik doen wat ik het liefste doe wanneer ik net terug ben op eigen bodem: even ongeremd mijn vakantieverhalen spuien. Koffie er bij, foto’s er bij en dan stromen de anekdotes vanzelf. Zijn die eenmaal geventileerd, dan kan de knop om naar het echte leven. Dan ben ik er weer.
Maar zonder aandachtig publiek begin ik natuurlijk niks. En daarmee heb ik altijd strontmazzel gehad
Zo was mijn moeder decennialang een nauwgezet ‘meelever’; zij pakte er zelfs een landkaart bij om zich een voorstelling bij mijn vakantieavonturen te vormen. Na haar overlijden nam een select clubje het stokje over, onder wie mijn dierbare tennistrainer die ik inmiddels een halve eeuw ken. Met tussenpozen hier en daar, treffen we elkaar wekelijks om een bal te slaan en het leven door te nemen. Dat doen we bij voorkeur in alle vroegte, matineus als we beiden zijn. Hij is zo iemand die me woordeloos begrijpt en aan mijn backhand ziet hoe ik in mijn vel steek. Omgekeerd geldt inmiddels hetzelfde.
Hij is het voor wie ik deze ochtend goedgemutst naar de tennisclub fiets. Drie weken hebben we elkaar niet gezien; genoeg om bij te praten, vermoed ik.
Maar dan zie ik hem en zijn hoofd staat anders. Ik voel iets en druk het weg
We voeren ons ritueel uit: we huggen, hij zet koffie, we vragen, we kletsen, blij om elkaar te zien. We hebben het over olijfolie, Italiaanse kookkunsten en over hoe je in slaap kunt vallen tijdens nachten waarin het niet afkoelt. Plots is het stil… ‘Lieve Teus’, hoor ik en zet me schrap. ‘Ik ben ziek, ongeneeslijk.’ Hij breekt, de man met de brede schouders.
Er volgt een onwerkelijk uur. Want het kán dus: een wee gevoel rondom de ribben kan in drie weken een onheilstijding worden. Ik hoor over uitzaaiingen, te veel en op foute plekken. We huilen. We huilen om hem en zijn fijne gezin dat hij voor zijn gevoel in de steek laat. We huilen van schrik: hoe kan dit toch, zo opeens? We memoreren onze bijzondere band en de ups en downs die we al bijna 50 jaar van elkaar meebeleven. En er is angst, want hoe lang heeft hij nog?
Dan klinkt hij gedecideerd: ‘We blijven tennissen. Beloof me dat we dat zo lang mogelijk volhouden. Ik wil niet alleen maar praten of patiënt zijn. Ik wil tennissen’, zegt hij. Dus staan we op en gaan doen wat we al decennia naar hartenlust doen: tennisballen heen en weer slaan.
Het is heerlijk, vertrouwd, even zijn we weer zorgeloos
Maar terug naar huis, na een intense omhelzing en gauw tot ziens, volgt de verslagenheid. Van mijn zomerfrisheid is niks meer over. Ik herken de lamlendige zwaarte die zich van me meester maakt: het is de moeheid van verdriet.
Daar is geen vakantie of tennisbal tegen opgewassen.
© Teus Lebbing, www.abrandnewstory.nl
Meer lezen van A brand new story?
Flink zijn of niet?
Ik weet dat de gouden tip bij rouw ‘doorvoelen’ is. Maar ik wil het niet voelen en zeker niet op vakantie. Mijn lichaam denkt daar anders over.
Zomers verdriet
Op 4 juni overleed mijn dierbare vriend Kees. Dit is een ode aan een halve eeuw vriendschap en tennissen tot de laatste snik.
En nu dan?
Het voordeel van mijn boektour door de maanden heen, is dat ik telkens wordt uitgedaagd om uit te spreken waar ik sta. Schaamte is nooit 'af', merk ik.
ff BN’er
Tv, radio, kranten, podcasts, magazines ... mijn boek Schaamte valt in een warm media-bad. Ik voel me even een heuse BN'er.
Dank voor je verhaal! Alle sterkte gewenst om dit een plekje te geven. Met een nieuw tennismaatje ben je er niet. Alle liefs
Poe. Sterkte Teus!
Wat een ontroerend verhaal, echt prachtig!
Prachtig verhaal, gecondoleerd
Prachtig verwoord lieve Teus. Weer een dierbaar persoon uit het leven ‘gerukt’. Bewaar de herinneringen en laat het verdriet er ook zijn… Denk aan je
Mooi, je ode aan Kees! Wat fijn dat verdriet dan in woorden uit je pen kan stromen!
Wat verwoord je dit mooi Teus. Sterkte met dit verlies.
Wat een prachtig eerbetoon aan deze bijzondere vriend!
In je verhaal, in de geschreven woorden lees ik de mooie herinneringen over een lange vriendschap. Ik wens je toe dat die herinneringen je tot steun zijn. Heel veel goeds.
Ach Teus… wat ontzettend verdrietig. Veel sterkte!
Wat verdrietig, maar heb je mooi beschreven, dat kan jij goed.
Mooi verwoord, Teus, veel sterkte
Wat een prachtig eerbetoon Teus! En hoe tennis mensen & levens verbindt…
Veel sterkte Teus!
Wat een liefdevolle ode aan Kees! En wat een dierbare rol heeft hij in jouw leven gespeeld (en nog). Ik ben benieuwd naar je meest grappige, leuke, idiote herinneringen aan hem.
Het woord ‘ode’ kwam ook in mijn gedachte op, en liefdevol! Een mooie levenslange band, op en naast de tennisbaan. ‘Warm’ geschreven, bedankt voor het delen..
Oh I am sorry for your loss my friend. Heartbreaking to read but also so beautiful.
Ach Teus toch, de lijntjes komen – voor mij – bij elkaar. Je optreden in Broese, jouw verhaal. En wat heb je dit mooi verwoord, sterkte en liefs
Kees was TCA, ook voor mijn kinderen. Altijd warm en gezellig.
Lieve Teus,
Gecondoleerd met het overlijden van je dierbare vriend en tennisleraar Kees.
In onze wintercompetitie tijd heb ik hem denk ik ook weleens gezien, als toeschouwer of als teamgenoot.
Wat verwoord je het toch altijd mooi en helder.
Lieve Teus, gecondoleerd met het verlies van je dierbare vriend. Wat heb je een prachtige ode geschreven. Vol zomers verdriet en dankbaarheid voor deze bijzondere vriendschap. Ik schoot er van vol.
Sterkte, Teus! Wat mooi en fijn dat je dit met ons deelt. ❤️
wat zwaar Teus een verlies van zo’n diepe vriendschap
Soms komen er bijzondere mensen op je (levens-)pad, Wat een mooi in memoriam Teus 🙏
Super mooi verhaal Teus. En goed dat dat de wereld in is en uit jou hart is gekomen.
Mooi geschreven Teus. ik zie je daar op die barkruk zitten met Kees in het clubhuis.
Mijn oprechte deelneming lieve Teus. Wat n verlies; hij was veel te jong. Veel sterkte
Mooie woorden. Mooie herinneringen.
Wat een prachtig eerbetoon Teus! En wat een groot cadeau om hem zo lang in jouw leven te hebben gehad ❤️
wat verdrietig dat je afscheid hebt moeten nemen van zo’n fijne vriend en mooie vriendschap en wat beschrijf je toch prachtig wat zijn vriendschap voor jou heeft betekend.
Lieve Teus, wat heb je jullie vriendschap prachtig liefdevol verwoord en wat fijn dat jullie 47 jaar zo’n mooie band hadden. Sterkte ❤️
Wat ontzettend mooi opgeschreven Teus! Werkelijk prachtig. Iedere bal die je nu slaat is nog bijzonderder 😘
Mooi geschreven Teus en wat een gemis!❤️
Mooi verhaal tranen over m’n wangen sterkte❤️ zoveel waarde deze vriendschap
Lieve Teus, ik voel je. En hoe mooi verwoord. Die lieve Kees was een hele bijzondere man. Veel sterkte 💕
Wat bijzonder om te lezen, Teus, dat je al die jaren bij Kees bent blijven trainen… dankje voor het delen en veel sterkte!
Lieve Teus, wat een verdrietig nieuws, wat zal je hem gaan missen en wat heb je dat toch mooi opgeschreven. Ik zal hem ook altijd als mijn tennisleraar herinneren, wat een lol hebben we gehad met hem, elfendans op de baan, bijzonder dat jij altijd blijven tennissen met hem en zo’n band had opgebouwd. Sterkte!
Jeetje wat een bericht Teus, al die jaren met Kees gedeeld op de tennisbaan. Ben er stil van. Kees die je aanmoedigde op de baan en ook organiseren van toernooien. Sterkte voor iedereen op TCA. Sterkte Teus!
Zijn mooie, diepe stem klinkt in het Amsterdamse bos in vele oren.
Wat heb je dat mooi geschreven denk dat deze lieve man in heel veel harten zit 🙏💖
Dit ontroert. Kus voor jou, Teus
Och wat een groot verlies Teus..
Ach Teus, wat ontzettend verdrietig. En wat een ontzettend mooi geschreven en beleefd ‘afscheid’.
Beste Teus,
‘Achter tranen van verdriet, schuilt de glimlach van de herinnering’ Dat is slechts een schrale troost als ik dit bericht goed doorvoel. Hoop dat jullie een moment samen hadden om afscheid te nemen van wat was, en altijd in jou zal voortleven. Wat een intense leegte zal het zijn…wens je alle kracht en sterkte toe.
Ooh Kees! Ben je al die jaren bij hem blijven tennissen! Wat bijzonder. Wat een mooi verhaal. Sterkte en liefs!
Wat een verdrietig nieuws, maar wat liefdevol beschreven. Ik wens je heel, heel veel sterkte met dit grote verlies. Een vriend verliezen hakt erin!
Sterkte Teus, voor jou een heel dierbare vriend.
Wat mooi Teus, ik weet dat Kees zit te glunderen daar boven, zo mooi heb je jullie vriendschap beschreven.
Och lieve Teus, wat een groot verdriet en gemis en wat een prachtig eerbetoon aan Kees. Ik weet zeker dat hij nu van vreugde een potje tennis speelt daar boven in de hemel.
Lieve Teus, wat mooi… ❤️
Echt heel bijzonder! Wie had dat gedacht toen we als kleine meisjes les van hem hadden… we kwamen nauwelijks boven het net uit toen we begonnen! Sterkte met het missen van Kees op de baan! ❤️🩹
Wat een prachtige woorden Teus en veel sterkte toegewenst ❣️